why so early?

Deze jonge slenterde zich door de gangen in de vroege ochtend, een ding wist hij zeker...Hij was geen ochtend mens en dat kon je zien door hoe hij er uit zag met zijn warrige haar en een zwarte stroop das dat slecht om zijn keel zat. Toen hij eindelijk de grote zaal bereikte ging hij snel aan een tafel zitten en schepte wat eten in zijn bord dat voor zijn neus stond. Hij had nu nog een uur voor de lessen begonnen maar hij deed altijd rustig aan met eten en de zaal was sowieso al bijna vol dus kon het hem niet zoveel schelen. Hij hate wanneer de eerste lessen begonnen en daarvoor had hij paar redenen: 1. je kon niet uitslapen en 2. hij haat om vroeg op te staan. deze jonge is een kat JA hij meot geneog tijd hebben om rustig te kunnen slapen en als je de halve nacht wakker ligt en denkt over een meisje heeft dat niet zo veel nut. Hij kon al dagen niet slapen door een prachtige meisje die hij had ontmoet in de owl wing. Een zucht verliet zijn mond en hij nam een hap van zijn brood, eigenlijk ahd hij nu zin in vlees, en niet zomaar vlees maar rauw vlees. Het was best raar want normaal had hij er zin in als het paartijd werd bij de belganse tijgers. de jonge ademde nog is diep in en nam een slok van hete thee. Hij hoorde mensen bij de tafel komen zitten en voelde hoe mensen naar hem keken door dat hij er niet uit zag nu met de warrige haar.

Luna was al lang wakker dat was het vervelende en het handige aan een draak met drie uur slaap kon je drie dagen functioneren. Maar dat vertelde ze natuurlijk tegen niemand anders gingen ze vragen stellen over wat ze dan deed als ze niet sliep. Luna besloot om vroeg te gaan ontbijten dan zou ze die jongen met zijn ogen zo blauw als de blauwste zee mischien uit haar hoofd krijgen. Ze had vorige nacht nog geslapen dus moe was ze niet echt. Ze had weer één van haar korte jurkjes aangedaan dit keer was het geen felle kleur maar gewoon een zwart jurkje. Ze danste haast door de grote zaal en nam alleen een dranje haar eten had ze namelijk in een zak bij. een konijn dat ze had gevangen vanacht. Ze had er ook van geproffiteerd dat ze niet hoefde te slapen door naar Eron's kamer te gaan en even te kijken hoe hij sliep. Ze ging ergens op een hoek zitten en haalde het rauwe konijnen vlees uit haar zak. Ze sneed het bloederige vlees in stukken en at het op. Als ze voer at dat haar draken kant het liefste at had ze het niet zo moeilijk om zich te beheersen.

Toen hij klaar was met zijn gore broodje bracht hij zijn vieze bord naar de afwas en toe valig zag hij met zijn helder baluwe ogen een bekende gedaante bij een hoek. Hij bracht snel zijn boord en ging toen achter Luna staan kijken naar een rauwe konijn, het water liep uit zijn mond. Snel deed hij zijn stroopdas goed en zei lief in haar oor 'droom ik soms of zit jij hier met een rauwe konijn zonder mij een stukje te geven.' Zijn stem klonk vriendelijk maar ook plagerig. Hij wenkte naar een jonge die naast Luna zat dat hij moest opzouten en gelukig deed hij dat meteen, Eron ging meteen naast haar zitten en beek haar. vandaag had ze een zwarte jurkje wat goed paste bij haar groene ogen en natuurlijk haar draak. Het leek weer een van zijn dromen wanneer hi jhaar weer tegen kwam. ook merkte hij de laatste tijd dat iemand naar hem keek wanneer hij sliep...

Snel deed hij zijn stroopdas goed en zei lief in haar oor 'droom ik soms of zit jij hier met een rauwe konijn zonder mij een stukje te geven.' Zijn stem klonk vriendelijk maar ook plagerig. Hij wenkte naar een jonge die naast Luna zat dat hij moest opzouten en gelukig deed hij dat meteen, Eron ging meteen naast haar zitten en beek haar. Luna giechelde nee dit is geen droom nee. Dat moet je s'nachts wat meer doen! Ze sneed het vlees in twee en gaf de helft aan Eron. Ze vond het grappig dat hij iemand wegjaagde om langs haar te kunnen zitten. Ze zag hoe hij haar bekeek waardoor ze begon te blozen. Ze dacht weer aan vanacht hoe schattig hij was toen hij lag te slapen. Ze had zich toen echt moeten inhouden om niet over zijn hoofd te vrijven.

'nee dit is geen droom nee. Dat moet je s'nachts wat meer doen!' Ze sneed het vlees in twee en gaf de helft aan Eron. Natuurlij kzag hij hoe ze bloosde en dat vond hij super schattig 'Ja hoor is ik ebn een katachtige, ik heb slaap nodig en heel veel zelfs.' Zijn stem klonk opstandig en hij nam een rauwe stuk vlees met een vork en werkte het naar binnen, er zat nog bloed aan wat hij altijd wel lekker vond. Toen hij zijn stuk had doorgeslikt en zijn hoektanden hun normale vorm aan namen keek hij met een kleine lach naar Luna, wat was ze toch leuk en ze had een goede smaak over vlees hoewel hij meer van antilopes of herten houd is soms een kleine konijn wel goed genoeg. Eron richten zijn ogen weer op Luna en dacht in zich zelf dat hij zo wel de hele dag kon zitten kijken zonder een vin te beroeren en als er de zon scheen zou hij in zijn shapeshifter vorm de hele dag liggen kijken. Zijn ogen volgde elke beweging die het meisje maakte als of ze zijn aanstaande prooi was. 'Weet jij toevallig welke les we zo meteen hebben.' Hij had een lieve glimlach weer opgepakt. Als ze zo meteen een on nuttige vak hebben kon hij wel er van door gaan en als Luna wou mocht ze met hem mee.

'Ja hoor is ik ebn een katachtige, ik heb slaap nodig en heel veel zelfs.' Zijn stem klonk opstandig en hij nam een rauwe stuk vlees met een vork en werkte het naar binnen. Luna vond het super lief hoe hij het bloederige vlees naar binnen werkte. Toen plots bleef hij haar aanstaren. Eerst beangstigde het haar maar toen was ze gevleid en begon weer te blozen ze zag met haar ogen hoe zijn helder blauwe ogen haar dromerig aanstaarde alsof hij haar ieder moment wilde opeten. 'Weet jij toevallig welke les we zo meteen hebben.' Hij had een lieve glimlach weer opgepakt. Luna hief haar schouders op. Ik denk mensenkunde ofzo ik weet het eigenlijk niet precies meestal neem ik dit uur vrij om naar het bos te gaan ofzo. Zei ze met haar lachje waardoor het kuiltje weer terug kwam. Als hij persé naar de les wou wou ze wel een uitzondering maken voor hém.

Luna hief haar schouders op. Ik denk mensenkunde ofzo ik weet het eigenlijk niet precies meestal neem ik dit uur vrij om naar het bos te gaan ofzo. Zei ze met haar lachje waardoor het kuiltje weer terug kwam. Hij lachte, ze kon echt zijn gedachte lezen blijkbaar. 'hmm een uurtje naar het bos klinkt eigenlijk best wel leuk...tenminste beter dan mensenkunde.' Zei hij instemmend en glimlachte met een duivelse lachje, het zou wel een keertje leuk zijn o mte zien hoe Luna eigenlijk jaagt in haar draken vorm. 'trouwens leuk jurkje heb je vandaag aan, past heel goed bij je.' Zei hij goedkeurend en stond op. En stak zijn hand uit naar Luna om haar te helpen op te staan.

'hmm een uurtje naar het bos klinkt eigenlijk best wel leuk...tenminste beter dan mensenkunde.' Zei hij instemmend en glimlachte met een duivelse lachje. Luna lachte ook. 'trouwens leuk jurkje heb je vandaag aan, past heel goed bij je.' Zei hij goedkeurend en stond op. En stak zijn hand uit naar Luna om haar te helpen op te staan. Luna nam zijn hand en stond recht. Dankje jij mag er ook wel zijn. Zei ze met een knipoog terwijl ze even over zijn hoofd wreef. Luna liep sierlijk naar de deur met Eron aan haar rechterhand geklemd. Ze liepen samen naar het bos. Toen stopte ze en keek hem aan. Zeg ik heb eigenlijk wel niet genoeg met dan halve konijntje dus als je het goed vind gaan we dan eerst jagen? Vroeg ze met een verlegen stemmetje. Ze moest er wel aan denken dat ze eerst ergens haar jurkje ging uitdoen voor ze veranderde en dat ze het niet te bloederig voor hem maakte.

'Dankje jij mag er ook wel zijn.' Zei ze met een knipoog terwijl ze even over zijn hoofd wreef. Luna liep sierlijk naar de deur met Eron aan haar rechterhand geklemd. Ze liepen samen naar het bos. Toen stopte ze en keek hem aan. 'Zeg ik heb eigenlijk wel niet genoeg met dan halve konijntje dus als je het goed vind gaan we dan eerst jagen?' Vroeg ze met een verlegen stemmetje. Hij lachte en dacht hoe schattig ze eigenlij kis als ze met een verlegen stem vraagt 'Ik vind het prima Lun, als je het niet erg vind jaag ik met je mee.' Hij keek haar vragend aan, voor hij ging veranderen moest hij snel omkleden zo dat zijn kleding niet scheurt, gelukkig was er in de buurt paar bosjes waar hij dat kon doen.

'Ik vind het prima Lun, als je het niet erg vind jaag ik met je mee.' Hij keek haar vragend aan. Daar had ze op zitten hopen. Oké dat is dan geregeld. Maar als je het niet erg vind ga ik eerst wel even me uitkleden.... Niet komen spieken! Zei ze met een nep strenge stem. Ze liep naar een grote struik waar je enkel haar silouet door kon zien. Haar jurkje legde ze neer en ze veranderde. Toen ze weer naar Eron ging was hij ook al veranderd. Ze lachte haar draken grijns en steeg op. Ze zag een kudde edel herten en dook erop af. Ze zag hoe Eron haar bijhield vanop de grond. Luna vloog nog sneller en met een paar sierlijke en snelle aanvallen lagen de herten nu dood op de grond. Luna lande en flambeerde een hert. Toen beeet ze het beest en at het op. Ze keek naar Eron met haar groene ogen vol menselijke emoties.

. 'Oké dat is dan geregeld. Maar als je het niet erg vind ga ik eerst wel even me uitkleden....' Niet komen spieken! Zei ze met een nep strenge stem. Hij lachte ne liep snel naar een andere struik om zijn kleren uit te doen, hij was het al redelijk gewend om zich snel uit te kleden en toen hij klaar was veranderde hij zich in een tijger en ging in het midden waar Lun net stond op haar zitten wachten. Niet lang daarna kwam Luna te voorschijn en hij keek goedkeurend naar het meisje. Hij keek toe hoe ze steeg en volgde haar daarna via de grond. Het deed goed om te rennen en hij bewoog zich snel en lenig. Uiteindelijk kwam hij bij een kudde herten en besloop ze zacht. Maar blijkbaar wou Luna niet wachten tot hij eerst had gevangen en storte zich meteen op de herten. De jogne sprong uit de struiken en vermoorde paar herten die in de buurt waren. Toen hij een jonge hert had vermoord scheurde hij hem open en begon te genieten, het deed goed om vers bloed door zijn keel te voelen stromen. Eron merkte dat Luna naar hem keek en beantwoorde haar blik. In haar ogen kon ze veel emoties aflezen.

Luna zag hoe Eron een hert aan stukken scheurde. In het begin had ze altijd al moeite gehad met dieren doden. Maar sinds het ongeluk met haar ouders is dat veranderd. Sinds dat ongeluk is Luna veranderd. Sinds die dag beschouwde ze zichzelf als een monster en is ze gaan rebeleren. Ze had eerst gezocht naar mogelijkheden om de draak in haar te laten verdwijnen maar ze vond geen uitweg. Toen heeft ze zichzelf proberen te doden één keer was het bijna gelukt maar Master Sykes vond haar en heeft gezorgd dat ze er door kwam. Ze dacht er weer aan en wilde ineens niet meer eten. Wat als Eron nu iets zou doen waardoor ze haar beheersing verloor? Ze wilde hem niet doden! Ze kon niet hier blijven niet zo dicht bij bloed en een dierbare. Luna's ogen werden groot en ze steeg op. Ze vloog zo snel als ze kon naar de plaats waar ze haar kleren had gelegd ze trok ze aan en rende nog steeds door het bos bang voor haar zwarte zijde haar duistere zijde.

Hij zag hoe Luna's ogen groot werden en ze meteen in de lucht steeg. Wat was die meid aan het doen? Zonder er bij nadenken rende hij snel naar het plek waar zijn kleren lagen. Toen hij net aankwam zag hij Luna al verdwijnen. Hij sprong in de struiken kwam paar minuten later terug als een mens in kleren. Hij kon de geur van Luna nog lichtjes ruiken , snel begon hij achter haar aan te rennen ze had een paar minuten voorsprong maar dat maakte voor de jonge dat al sinds zijn jeugd rende niet uit. Uiteindelijk zag hij haar zwarte jurk en zette een trap harde gaan rennen. Hij pakte het meisje aan haar pols vast en trok naar zicht toe toen hij naast haar rende. Hij hijgde zwaar en keek recht in de ogen van Luna. Hij keek haar vragend aan.

Plots voelde ze iets rond haar arm grijpen. Luna schrok en zag hoe Eron haar vragend aankeek. Ze keek hem aan met bedroefde ogen. En begon te spreken. Het was geen goed idee!Luna schudde woest met haar hoofd. Helemaal geen goed idee! Luna keek hem radeloos aan en rukte haar arm los. Ze ging zitten en wiegde zichzelf met haar armen beschermend over haar heen. Ze zong een oud liedje dat haar moeder altijd voor haar zong als ze van streek was. Ze mompelde iets zodat Eron haar kon horen. We hadden geen vrienden mogen worden! Het is te gevaarlijk! Ik ben te dodelijk!!!! Luna zat nog steeds ineen gedoken als een homp vlees ze wilde Eron niet meer aankijken,ze kon hem niet meer aankijken.

'Het was geen goed idee!'Luna schudde woest met haar hoofd. 'Helemaal geen goed idee!' Luna keek hem radeloos aan en rukte haar arm los. Ze ging zitten en wiegde zichzelf met haar armen beschermend over haar heen. Ze zong een oud liedje dat haar moeder altijd voor haar zong als ze van streek was. Ze mompelde iets zodat Eron haar kon horen. 'We hadden geen vrienden mogen worden! Het is te gevaarlijk! Ik ben te dodelijk!!!! ' Hij keek haar eerst met een onbegrijpelijke blik aan en ging toen naast haar zitten. 'Heeft dat iets te maken met je zelfbeheersing?' Hij keek haar met verdrietige ogen aan en sprak met een gerust stellende stem 'Ik kon me net zo slecht beheersen als jij, i kwas boos om allemaal verschillende dingen. een keer had i kzelfs me zusjes been gebroken om dat we vochten om de afstand bediening.' Hij lachte bij die herrinering en keek haar daarna meelevend aan 'Luna ik wil je heel graag helpen, zelfs als je me vermoord zal ik blij zijn want door jou dood gaan is nog mooier dan door me zusje.' Hij keek haar doordringend aan, zijn zusje was alles voor hem en nu was Luna het ook geworden.

Hij keek haar eerst met een onbegrijpelijke blik aan en ging toen naast haar zitten. 'Heeft dat iets te maken met je zelfbeheersing?' Hij keek haar met verdrietige ogen aan en sprak met een gerust stellende stem 'Ik kon me net zo slecht beheersen als jij, i kwas boos om allemaal verschillende dingen. een keer had i kzelfs me zusjes been gebroken om dat we vochten om de afstand bediening.' Hij lachte bij die herrinering en keek haar daarna meelevend aan 'Luna ik wil je heel graag helpen, zelfs als je me vermoord zal ik blij zijn want door jou dood gaan is nog mooier dan door me zusje.' Ze keek hem aan met niet begrijpende ogen. Dat mag je niet zeggen Eron als ik jouw zou doden zou ik zelf niet meer willen bestaan. Ze zweeg even. Begrijp je het dan niet? Ik ben gemaakt om te doden! Ze stond recht en keek hem nog steeds niet aan. Haar hoofd liet ze hangen en haar haar wapperde in de wind. Eron ik wil je niet doden! Maar ik wilde mijn ouders ook niet doden en toch heb ik het gedaan! Luna had sinds die dag altijd een hekel aan zichzelf gehad. Snap het dan! Je zit hier een monster te troosten!

'Dat mag je niet zeggen Eron als ik jouw zou doden zou ik zelf niet meer willen bestaan.' Ze zweeg even. 'Begrijp je het dan niet? Ik ben gemaakt om te doden!' Ze stond recht en keek hem nog steeds niet aan. Haar hoofd liet ze hangen en haar haar wapperde in de wind. 'Eron ik wil je niet doden! Maar ik wilde mijn ouders ook niet doden en toch heb ik het gedaan!' Luna had sinds die dag altijd een hekel aan zichzelf gehad. 'Snap het dan! Je zit hier een monster te troosten! ' Boos stond hij op en sloeg met zijn open hand tegen een boom aan 'Zo mag je niet zeggen Lun!' zei hij boos, 'Ik zie alleen een prachtige meisje voor me staan en geen monster en zo mag jij ook niet naar je zelf kijken.' Hij was echt boos op haar omdat ze zo over zich zelf dacht en haalde paar keer diep adem. Toen hij eindelijk rustig was liep hij naar haar toe en haalde de haren uit haar gezicht 'Soms heeft het lot een rare wending voor ons. Als me ouders nooit een zaak hadden aan genomen zat ik nu thuis met me vader en me zusje en had ik jou nooit ontmoet.' Zijn stem was rustig en zijn ademhaling regelmatig 'Luna het maakt me niks uit of je een monster bent of niet.Voor mij ben je een prachtige meisje...Ik heb jou nodig om te leven en niemand anders.' De waarheid was eindelijk er uit en wat was hij opgelucht...

'Zo mag je niet zeggen Lun!' zei hij boos, 'Ik zie alleen een prachtige meisje voor me staan en geen monster en zo mag jij ook niet naar je zelf kijken.' Hij was echt boos op haar omdat ze zo over zich zelf dacht en haalde paar keer diep adem. Toen hij eindelijk rustig was liep hij naar haar toe en haalde de haren uit haar gezicht 'Soms heeft het lot een rare wending voor ons. Als me ouders nooit een zaak hadden aan genomen zat ik nu thuis met me vader en me zusje en had ik jou nooit ontmoet.' Zijn stem was rustig en zijn ademhaling regelmatig 'Luna het maakt me niks uit of je een monster bent of niet.Voor mij ben je een prachtige meisje...Ik heb jou nodig om te leven en niemand anders.' Luna voelde de natte tranen over haar wangen stromen. Ze was niet meer verdrietig ze was eerder gelukkig. Het maakte hem niet uit wat ze was of wat ze gedaan had. Hij vond haar echt leuk. Luna kon zich niet beheersen nu hij zo dicht bij haar stond en voor ze het wist drukten haar lippen tegen de zijne. Ze genoot van zijn zachte lippen en zijn sterke armen. Nu wist ze pas echt hoeveel ze eigenlijk van hem hield.

Hij zag hoe Luna tranen had gekregen en drukte haar gezicht tegen zijn schouder en aaide rustig over haar hoofd. Toen voelde hij plots lippen op zijn mond die hem kuste, automatisch beantwoorde hij haar kust. Hij voelde haar zachte lippen tegen die van hem, het was fijn om te weten dat een meisej van wie hij hield ook van hem hield. Eron had vaker wel vriendinnen gehad met wie hij een relatie had gehad maar het had nog nooit zo goed gevoeld. Hij streelde zachtjes haar rug en had eigenlijk een behoefte om ergens anders te gaan. Voor hem leek het als of iedere dier naar hun keken. HIj stopte met zijn kussen en keek haar even recht in de ogen en tilde daarna op. Vroeger vond hij het bizar dat hij elke dag moest trainen maar nu kwam het wel goed uit. Met rustige passen liep hij richting de waterval, hij had niet zo lang geleden daar een grot gewonden waar zon in scheen en kwam daar wel vaak als er zon was om te relaxen.

Ze voelde hoe hij meekuste ze gennoot van het moment, En plots stopte hij en tilde hij haar op eerst schrok ze maar toen werd ze weer rustig ze vertrouwde hem volledig. Hij bracht haar naar een rustigere plek, een plek bij een waterval. Ze wist niet waarom hij haar naar ier bracht maar ze was gelukkig zolang hij bij haar was, Ze zag hoe hij in haar ogen keek. Ze moest er van blozen en lachtte toen. Is dit de plek waar je al je liefjes mee naartoe neemt? Ze hoopte stiekem dat hij er nog niet veel voor haar had gehad en natuurlijk hoopte ze dat hij haar nu als zijn vriendin beschouwde of kuste hij gewoon terug uit medelijde? Neen! dat kon niet zijn kus was te geweldig te lief te mooi. Ze hoopte echt dat hij van haar hield zoals zij van hem hield. Dat gevoel was zo inntens zo bevredigend zo... er waren gewoon geen woorden voor dat gevoel. Ze deed haar armen om hem heen en knuffelde hem intens, Ze liet haar hoofd op zijn schouder rusten en keek naar de waterval.

HIj voelde had gemerkt toen hij har oppakte dat ze even schrok maar daarna rustig werd. Toen hij haar diep in de ogen kek bloosde ze even en lachte schattig 'Is dit de plek waar je al je liefjes mee naartoe neemt? ' HIj lachte waardoor zijn hoektanden even zichtbaar werden. 'Nee sgat ik heb hier nog noit iemand gebracht.' Zei hij zacht en stapte de water val binnen, meteen kwam hij bij een grot waar zon in scheen en zette haar voorzichtig neer en zei: 'Hier hbe ik het gevoel tenminste niet dat me prooi naar me kijkt.' Bij die woorden gingen zijn lippe daar die van haar en gaven zachtjes een kus, zijn arme hielden haar middel vast.

HIj lachte waardoor zijn hoektanden even zichtbaar werden. 'Nee schat ik heb hier nog nooit iemand gebracht.' Zei hij zacht. Luna lachte en was best opgelucht door zijn antwoord. Hij stapte de water val binnen, meteen kwam hij bij een grot waar zon in scheen en zette haar voorzichtig neer en zei: 'Hier hbe ik het gevoel tenminste niet dat me prooi naar me kijkt.' Bij die woorden gingen zijn lippe daar die van haar en gaven zachtjes een kus, zijn arme hielden haar middel vast. Luna voelde zijn zachte lippen weer tegen zich aandrukken. Luna wist dat er niemand anders dan hun was en begon hem heftiger te zoenen. Met haar handen wreef ze door zijn zachte glanzende haar. En ze voelde hoe hij haar dichter tegen zich aantrok. Luna genoot van dit moment en voelde veel warmte. Het kwam niet door de zon die vlak op hun scheen nee het kwam allemaal door Eron. Ze stopte even met zoenen en ging naar zijn oor. 'K hou van je. Zei ze met een fluwelen stemmetje.

Luna voelde zijn zachte lippen weer tegen zich aandrukken. Luna wist dat er niemand anders dan hun was en begon hem heftiger te zoenen. Met haar handen wreef ze door zijn zachte glanzende haar. Zijn blouse was nat van het water maar dat kon hem niks schelen, hij had het warm genoeg door Luna gekregen, hij trok haar wat naar zicht toe en kuste haar veder. Toen hij luna stopte met zoenen hoorde hij haar zachtjes iets fluisteren met een fluwelen stem; 'K hou van je.' Eron keek haar glimlachend aan en fluisterde terug 'Ik hou ook van jou, lieve Luna.' HIj kuste haar nek, Hij voelde zich goed zelfs beter dan goed...Super zelfs maar een ding schot door zijn hoofd en hij verstijfde.





[EDIT BY luna: Probeer volgende keer 5 regels te posten ]

Eron keek haar glimlachend aan en fluisterde terug 'Ik hou ook van jou, lieve Luna.' Luna kon het haast niet geloven. Ergens had ze het gehoopt maar het deed zo goed om het uit zijn mond te horen,hij zei het met zo een onbeschrijfelijke stem.... HIj kuste haar nek. Luna genoot van zijn aanraking en kreeg het haast nog warmer. Maar plots verstijfde hij. Luna wachtte even maar ging toen even van zijn lichaam weg. Ze keek hem niet begrijpend aan waarom plots die verstijving? Was hij nu toch bang voor haar? Of vond hij het toch niet zo leuk dat ze hem had gekust? Luna was in de war. Wat had ze verkeerd gedaan? Luna keek hem aan met grote ogen. Wat is er Eron? Deed ik iets verkeerd? Had ik je niet mogen kussen? Luna keek hem haast angstig aan wat moest ze doen zodat hij weer ontstijfde? Wat zou er door zijn hoofd heengaan? Door het hare ging nu vooral paniek en angst om hem te verliezen behalve hem had ze niemand meer.....

Luna wachte af maar ging uit eindelijk weg van zijn lichaam. Zijn hoofd was en war boel, hoe zou zijn vader reageren? Mocht hij dit wel doen zonder dat zijn vader er iets van wist of haar had goed gekeurd? Het leek wel dat paar minuten wel uren duurde. Hij keek naar de grote ogen van Luna met wazige ogen. 'Wat is er Eron? Deed ik iets verkeerd? Had ik je niet mogen kussen?' Luna keek hem haast angstig aan, hij schudde machteloos zijn hoofd en ging op een van de stenen zitten 'nee het ligt niet aan jou maar ik ben opgevoed dat me vader iedereen met wie ik uitga goed keurt.' zijn stem was zwak en hij keek naar de grond.