I'm really sorry

Eerste les was net afgelopen, dus liep hij nu met zijn boeken in zijn handen door de gangen. De zolen van zijn schoenen zorgen ervoor dat mensen door een regelmatig getik wisten dat er iemand aankwam. De les was goed verlopen, had helemaal aan zijn verwachting voldaan. Moeilijk was hij niet geweest, gewoon wat op een papier schrijven en je had bijna de hele les om later nog eens te bekijken. Aswin bereidde zich altijd op alles voor zodat een onverwachte test niet echt moeilijk zou zijn. Onder het lopen liet hij de boeken in de schoudertas glijden en draaide even een rondje om zijn eigen as om te zien weer hij juist was. Ergens in de buurt van de Uilenvleugel, dus dan kon hij makkelijk een brief naar zijn ouders sturen om te laten weten dat alles ok was en dat hij hen vergeven had. Natuurlijk had hij tegen de man en de vrouw geschreeuwd toen ze hem op het station gedropt hadden, maar ze hadden zich groot weten te houden. Ze hadden gezegd dat hij moest leren omgaan met veranderingen, dat dat nog veel ging voorkomen in zijn leven. Ja vast, hij gaat gewoon alles blijven plannen en dan konden er geen veranderingen komen. De weg naar de uilenvleugel was niet zo moeilijk om te vinden en aangezien hij zelf geen uil had moest hij er maar eentje van de school kiezen. Nog voor hij de kamer kon binnenlopen, liep er iemand tegen hem aan en moest hij een paar stappen naar achter zetten om zijn evenwicht te bewaren. “S…sorry,” stotterde hij wat terwijl hij die persoon schuldbewust aankeek. Man, tegen hoeveel mensen ging hij dit jaar nog lopen?

Luna was net uit het kruidenkunde lokaal gekomen toen ze een bonk tegen zich voelde iemand was tegen haar aangelopen. Ze had er niet echt pijn van door haar drakenhuid. Ze keek de donkerharige jongen argwanend aan. “S…sorry,” stotterde hij wat terwijl hij die persoon schuldbewust aankeek. Maakt niet uit nieuwe. Zei ze zo rustig mogenlijk ze meteen dat hij nieuw was ze zag het aan zijn houding en omdat hij nog niet weggerend was voor haar. Ze bleef hem aanstaren ze was nog steeds niet helemaal wakker van de kalmerende spuit die ze had gekregen. Ze probeerde zich zo normaal mogenlijk te gedragen ze wilde de nieuweling niet afschrikken. Ze wilde niet nog een slechtere reputatie,dat kon ze Eron niet aandoen. Ze glimlachte en zei Hallo mijn naam is Luna. Ze keek hem nog steeds doordringend aan ze probeerde zijn gedachten te doorgronden.

'Maakt niet uit nieuwe.' Jeej, geweldig, super, awesome, hij werd nu al bestempeld als de nieuwe. Aswin moest een stuk naar boven kijken om het meisje in de ogen te kijken. Waarom droegen vrouwen altijd van die hoge hakken? Om groter te zijn dan hem wat ze zonder die hakken ook al waren? Ze zag er nu niet bepaald heel vrolijk uit moest hij zeggen, maar dat kon ook evengoed aan hem liggen. De jongen richte zijn blauwe ogen terug op de grond en keek pas weer op toen het meisje zich voorstelde als Luna. Ja, bij nieuwe mensen was hij redelijk verlegen, maar dat wilde niet zeggen dat hij zomaar met zich liet sollen. "Aswin, aangenaam." Die zin was meer gemompeld dan echt gezegt, maar ze zou hem normaal wel moeten hebben verstaan. "Zit jij hier al lang op school?" Iets beters kon hij op dit moment niet echt verzinnen, en het feit dat Luna zo op hem neer keek had daar zeker iets mee te maken. Even slikte hij en keek weer naar zijn voeten. Waarom was hij altijd zo verlegen als hij nieuwe mensen ontmoette? In heel de school waren er waarschijnlijk maar een handjevol mensen die daar last van hadden. Geweldig, nu voelde hij zich nog abnormaler dan hij al was.

Ze wachtte geduldig tot de verlegen jongen antwoord zou geven ze spitste haar oren toen hij heel zacht begon te praten. "Aswin, aangenaam." Die zin was meer gemompeld dan echt gezegt, maar ze zou hem normaal wel moeten hebben verstaan. "Zit jij hier al lang op school?" Luna zag hoe verlegen de jongen was en probeerde rustig en vriendelijk over te komen. Ik zit hier al sinds mijn twaalfde op school en ik zit nu in mijn laatste jaar. Lachte ze. Ze vond het niet prettig om steeds naar beneden te moeten kijken dus ging ze op hat natte gras zitten en nodigde de jongen uit om bij haar op het gras te komen zitten zodat ze teminste recht voor zich uit konden kijken. De jongen ging zitten. Er viel een kille stilte waarin de spanning te snijden was. Luna besloot om de stilte te doorbreken. En Aswin wat voor shapeshifter ben jij? Ze was er best wel nieuwsgierig naar mischien zou ze ooit zo wel eens een andere draakachtige ontdekken.

Dus Luna zat hier al sinds haar twaalfde op school, leuk. Zij had tenminste niet om het jaar van school moeten wisselen omdat er door leerlingen en leraren over je geklaagd werd. 'Meester, Aswin heeft mijn potlood in twee gebroken.' 'Master, Aswin roept tegen mij.' Dat waren maar een paar voorbeelden van dingen die zijn medeleerlingen altijd zeiden als hij zijn zelfbeheersing weer eens verloren had. Heel vaak gebeurde dat niet, maar als het gebeurde kon je je spullen beter bij houden. Toen Luna in het gras ging zuigen teken deed dat hij dat ook maar moest doen, ging hij door zijn knieën om naast haar neer te ploffen. Zijn schoudertas liet hij naast zich staan en hij keek even in de verte voor zolang de stilte bleef verder duren. "En Aswin wat voor shapeshifter ben jij?" Met lichte tegenzin scheurde hij zijn blik van de bomen in de verte los en keek Luna aan. "Syberische husky, al kan ik soms wel redelijk agressief uit de hoek komen. Jij?" Tja, husky's waren schattige beesten, maar je moet niet alleen op het uiterlijk afgaan, want in zijn geval paste de uitdrukking 'schijn bedriegt' wel.

Met lichte tegenzin scheurde hij zijn blik van de bomen in de verte los en keek Luna aan. "Syberische husky, al kan ik soms wel redelijk agressief uit de hoek komen. Jij?" Tja, husky's waren schattige beesten, maar je moet niet alleen op het uiterlijk afgaan, want in zijn geval paste de uitdrukking 'schijn bedriegt' wel. Luna lachtte even en keek hem toen geheimzinnig aan. Ik ben een draak. Zei ze kort en ze keek hem even aan. En ook de voornaamste reden waarom Master Sykes zo vaak op zoek moet naar nieuwe leraren. Ze lachtte even in zichzelf. Ze vond het altijd zo grappig als een leraar schreeuwend de klas uit vluchtte. Het was altijd hetzelfde liedje. Luna laat dat kind los je vermoord hem! Luna steek het lokaal niet in de fik. Luna het verbaast me dat je nog steeds niet van school bent getrapt! Zonder Master sykes' geloof in mijn nog te ontwikkelen zelfbeheersing zou ik al lang weggestuurd zijn. Maar dankzij hem laten de leraren het gewoon bij straf schrijven enzo voort. Ze zuchtte. Master Sykes had te veel vertrouwen in haar. Ze draaide haar hoofd weer naar Aswin. Ben je nu bang? Vroeg ze met een serieuse blik in haar ogen.

'Ik ben een draak.' Een draak, zo'n heel groot beest dat je in een hap kan verscheuren. 'En ook de voornaamste reden waarom Master Sykes zo vaak op zoek moet naar nieuwe leraren.' Even liep er een rilling over Aswins rug en wat geschrokken keek hij haar aan. "Bedoel je... Heb je... Moet hij nieuwe leraren zoeken omdat ze dood zijn of gewoon omdat ze bang van je zijn?" Luna zorgde er wel voor dat hij wat meer op zijn hoede was, maar om de een of andere manier had hij niet echt de neiging om weg te rennen. Een Husky was misschien tien keer zo klein als een draak, maar dat wilde niet zeggen dat hij als een mietje ging wegrennen omdat het meisje voor hem toevallig een draak was. Aswin was al veel gewend, maar iemand die in een draak kon veranderen was hij toch nog nooit tegengekomen. Als hij dit jaar doorkwam zou hij de wereld gaan rondreizen. Gewoon om te zien welke soorten shape-shifters er allemaal waren. 'Zonder Master sykes' geloof in mijn nog te ontwikkelen zelfbeheersing zou ik al lang weggestuurd zijn. Maar dankzij hem laten de leraren het gewoon bij straf schrijven enzo voort.' Dus de hoofdmeester was geduldig als het op zijn leerlingen aankwam, goed om te weten. De hoofdmeesters van zijn vorige school hadden nooit veel geduld met hem, wachtten niet eens totdat hij de school gewoon was. "Dan heb je al meer geluk dan ik gehad. Ik kon altijd meteen mijn spullen pakken." Niemand heeft ooit geduld met hem gehad en zou dat ok nooit hebben, zelfs zijn bloedeigen ouders waren hem zo goed al beu. 'Ben je nu bang?' De vraag overviel hem en even wist hij niets te zeggen. Een tijdje bleef hij Luna met zijn helder blauwe ogen aan. "Eerlijk? Nee. Je zou me kunnen vermoorden, ja, maar ik ben niet echt bang voor de dood. Ik zie het meer als een volgend avontuur." Aswin glimlachte naar het meisje en keek daarna naar de lucht en de uilen die voorbij vlogen. Dat wilde hij ook kunnen, vliegen. Het was waarschijnlijk geweldig om even geen zwaartekracht meer te voelen.

"Bedoel je... Heb je... Moet hij nieuwe leraren zoeken omdat ze dood zijn of gewoon omdat ze bang van je zijn? Ze zag hoe hij wat meer op zijn hoede was. Ik heb nog nooit een leraar gedood hoor. Ofwel zijn ze bang voor me ofwel vluchten ze omdat ze mijn geintjes niet meer aankunnen. Zei ze met een vriendelijke lach. "Dan heb je al meer geluk dan ik gehad. Ik kon altijd meteen mijn spullen pakken." Luna dacht na tja geluk was een groot woord. Een tijdje bleef hij Luna met zijn helder blauwe ogen aan. "Eerlijk? Nee. Je zou me kunnen vermoorden, ja, maar ik ben niet echt bang voor de dood. Ik zie het meer als een volgend avontuur." Aswin glimlachte naar het meisje en keek daarna naar de lucht en de uilen die voorbij vlogen. Luna was wel blij dat hij niet al te bang voor haar was. Dat begon echt te vervelen. Ja ze mocht hem wel hij had pit. Ze zag hoe hij naar de lucht tuurde en ze kreeg een idee om zijn lef nog eens te testen. Zeg Aswin zin om een stukje met de draak te gaan vliegen? Ze lachte uitdagend.

'Ik heb nog nooit een leraar gedood hoor. Ofwel zijn ze bang voor me ofwel vluchten ze omdat ze mijn geintjes niet meer aankunnen.' Dat was al een hele opluchting: ze had niemand vermoord en ze kwam soms in de problemen. Dat laatste was misschien gemeen om opgelucht over te zijn, maar dan werd hij tenminste niet als enige overal uitgestuurd en die dingen. Aswin kneep zijn ogen tot spleetjes toen de zon in zijn gezicht scheen en wende zijn blik af van de lucht. Als je te lang rechtstreeks in de zon bleef kijken kon je blind worden en hij had zijn zicht veel te hard nodig om dat risico te lopen. Zeg nu zelf: een blinde husky is ook niet erg veel waart. 'Zeg Aswin zin om een stukje met de draak te gaan vliegen?' De uitdagende lach die Luna erbij deed, trok hem helemaal over de schreef. Een uitdaging ging hij niet zo gauw uit de weg, maar hij moest wel te doen zijn. Als ze geen loepings ging maken met hem op haar rug vond hij alles best. Met een lichte glimlach op zijn gezicht stond Aswin op en knikte. "Als jij mijn gewicht kunt dragen wil ik wel." Niet dat hij veel woog, maar je moest er nog altijd op letten dat de persoon die je meenam zeker niet te zwaar was.

"Als jij mijn gewicht kunt dragen wil ik wel." Luna lachtte. Volgens mij onderschat je mijn kracht een beetje. Ze grijnsde en veranderde in haar zwarte draak. Ze grijnsde en nam Aswin vast ze zette hem op haar rug en steeg op. Ze vond het aventoe wel leuk om iemand wat te plagen en dat was ze nu zeker van plan. Ze vloog kaarsrecht omhoog en liet zich toen vallen. Net voor ze de grond zouden raken zo van die stunten deed ze een paar keer en als grote finale deed ze een loeping. Aswin viel van haar rug en ze dook naar beneden als een speer zodat hij weer op haar rug landde. Ze zette hem weer op de grond en vloog zelf het bos in waar ze haar kleren had neergelegd. Ze liep weer terug naar Aswin. En wat vond je van vliegen in drakenstijl?

Aswin schrok wat toen Luna veranderd was, hem vastpakte en op haar rug zette. Ze was mooi als draak, maar tegelijkertijd o zo angstaanjagend. Een draak was een mytisch wezen dat het gewoon verdiende om vrij weg te kunnen vliegen. Ergens snapte de jongen wel dat Luna soms haar zelfbeheersing verloor, maar dat was toch niet meer dan normaal? Het was gewoon erg dat ze haar in toom probeerde te houden, maar dat was nog altijd beter dan dat ze mensen ging vermoorden. De jongen schreeuwde het uit toen de zwarte draak ineens een duikvlucht begon en pas op het einde haar vleugels uitklapte om terug hoogte te winnen. Het was gewoon geweldig, al ergerde hij zich er wel wat aan dat ze zo met hem speelde. Aswin was zo hard aan het genieten dat hij het vergat om zich fatsoenlijk vast te houden. Toen Luna een loeping maakte gleed hij van haar rug af en storte naar beneden. Hij sloot zijn ogen terwijl hij naar beneden viel en de hoeveelheid lucht zorgde ervoor dat hij bijna stikte. Als het goed was, moest hij normaal al dood zijn vooraleer hij de grond raakte. Dat was toch al een schrale troost. Hij had zich al helemaal voorbereid op de dood toen hij ineens met een smak ergens op lande. Voorzichtig opende hij een oog en zag de zwarte rug van Luna onder hem. Dus ze kwam hem toch nog redden, fijn. Toen ze hem terug op de grond zette en verder vloog om te veranderen, ging hij met knikkende knieën op de grond zitten. Dat was geweldig, maar niet iets dat direct voor herhaling vatbaar was. 'En wat vond je van vliegen in drakenstijl?' Aswin deed zijn mond open en weer dicht, even terug op adem komen. "Geweldig, echt." Meer kreeg hij er niet uit, maar dat was ook niet echt nodig.

Aswin deed zijn mond open en weer dicht, even terug op adem komen. "Geweldig, echt." Luna lachtte en plofte neer op het gras. Man dat was vermoeiend. Ik had er aan moeten denken ik heb mijn drie nachten wakker limiet berijkt denk ik. Ze ging helemaal plat liggen en staarde naar boven. Ze was best slaperig geworden door haar vlieg show maar ze wilde niet in slaap vallen dat vond ze zo vervelend als er andere bij waren. Ze had namelijk de vervelende gewoonte om in haar slaap te praten en haar diepste geheimen eruit te flappen. Ze deed er alles aan om wakker te blijven maar haar oogleden werden steeds zwaarder. En ze viel in slaap. Ze lag te slapen en begon te praten. Honden zijn grappig.... Aswin is aardig en ziet er best leuk uit maar Erons kontje is beter. Mam pap niet kwaad zijn ik let wel op lars jullie moeten je geen zorgen maken jullie moeten rusten daarvoor dient de eeuwigheid. Ze bazelde verder en schoot toen wakker ze vloekte binnesmonds. En keek toen naar Aswin. Wat heb ik gezegd?